Üniversite yıllarında en samimi arkadaşım.4 yılımı birlikte geçirdiğim ev arkadaşım.Şu an aynı şehirde yaşadığım insan.En önemlisi birlikte hayaller kurduğumuz kişi.
Üniversite bitti.Evimizi dağıttık geldik memleketimize.Aynı şehirde yaşamaya devam ettik.Birlikte anılar paylaşmaya da.
Benim bu uzak duruşumdan sonra bana hiçbir zaman sebebini sormadı.Hiç aramadı.Belki sorsaydı konuşarak çözebilirdik.Ama o süre içerisinde çok şey yaşandı.Bir gün nişanlandığını öğrendim ve sonra bir gün de evlendiğini…Ne kadar üzüldüğümü anlatmaya kelimeler yetmez.
Sonra zaten hiç görüşmedik.Ta ki düne kadar.Meğer haftalardır aynı kurstaymışız ama haberimiz yokmuş.Eşinin benim sınıfıma gelmesi sonucu karşılaştık.
Gülümsedi, yanıma geldi ve sarıldı.Sanki hiçbir şey olmamış gibi.Sanki daha dün görüşmüşüz de bugün buluşuyormuşuz gibi.Sanki aradan yıllar geçmemiş gibi…
Ama arada o kadar çok şey vardı ki.Kızgınlıklar, kırgınlıklar, yeni hayatlar ve bir bebek …
Hamileydi.3 aylıkmış.Teyze oluyormuşum falan diye başladı anlatmaya.Hiçbir şey olmamış gibi.
Üzüldüm, neden böyle oldu diye.Ne kadar büyük bir şey yaşadık ki böyle ayrı düştük diye.
Ben olsam onun yerinde ne yapardım diyorum şimdi.Arardım sanırım.Ne yaşanırsa yaşansın birlikte kurduğumuz hayallerin hatrına arardım diyorum, bütün hayallerin hatrına…
Şimdi düşünüyorum yeniden her şey eskisi gibi olur mu diye.Çok zor sanki. Pin It
aynı işyerinde çalıştığım bir arkadaşım var ve bazı tavırlarından dolayı uzak kalıyorum konuşmuyorum o varsa odadan çıkıyorum..ama o bana ilkokul çocukları gibi kağıda ben seninle ilgili kötü bişiy düşünmedim hiçbirzaman yazıyor..yahu gel bir sor değil mi o medeni cesareti yok sanki..ben de ilgilenmiyorum bööyle gidiyo..
YanıtlaSilşimdi yazını okuyunca sana öyle hak verdim ki.
Bazen uzak kalmak her iki taraf için de daha iyi oluyor ama sonunda bu şekilde karşılaşmalar insanın içindeki kırgınlıkları daha da arttırıyor..Kırılan bir kalp eskisi gibi dostluğa atamıyor..:(
YanıtlaSilzeynep, yaptığı gerçekten çocukçaymış.Konuşmadığın biriyle aynı ortamda olmak çok zor.Ben çok rahatsız oluyorum öyle durumlarda.Hatta öyle ki bazen rüyalarıma bile giriyor.Keşke hiç tatsızlık olmasaydı diyosun ama öteki türlü de sürekli onun yaptığı hataları kabul etmek gibi oluyor.
YanıtlaSilSelfet, aslında hiç karşılaşmamayı dilemiştim.Çünkü hep ne yaparım diye düşündüm ama olaylar bir anda kendiliğinden gelişiverdi.Eskisi gibi olmaz sanırım, kırgınlıklar çok fazla.
YanıtlaSilSizin elinizde neden olmasın geçmişi yaşamayın gelecek her zaman yeniliklerin güzellklerin habercisidir.
YanıtlaSilSevgiyle kalın....
Evimin İncileri Belgin, eski hatalar telafi edilmedikçe biraz zor görünüyor.Bunu da zaman gösterecek.Sevgiler.
YanıtlaSilben ağladım bu yazıyı okuduğumda.... lisede ilk günden beri elele tutuştuğum ama kırıldığım ve sizin gibi uzak kaldığım aranmadığım uzaklaştığım arkadaşımı özledim... bazen zaman geç/iyor öylesine... sizi takib edeceğim :)
YanıtlaSilSevgili Hayat, umarım sen de benim karşılaştığım şekilde karşılaşmazsın arkadaşınla.Çünkü hakikaten çok üzücü bi durum oluyor.Sanki mecburiyetmiş de içten bir şey gelmiyormuş gibi.Nasıl oluyor da bu hale geliyoruz bilmiyorum.
YanıtlaSil